سوغاتی

چند دانه کلوچه ی کوکی لاهیجانی با مغز کشمش که توی یک ظرف طرح دار آبی رنگ به سبک کاسه های دیزی گذاشته ای و چند بسته کلوچه ی نارگیلی تازه و یک بسته آلبالوی ترش تبریزی که تنها مزیتش به هم قطارهایش طرح قلبی ست که از پس زمینه ی قرمز رنگ جلد پلاستیکی اش خودش را جدا کرده و مرا مجبور میکند تا بعد از خوردنش یک چشمک را گوشه ی چشمانم بیندازم ، می شود دلخوشی های ساده ی یک دهاتی!

پ ن 1 : شکمو بودن ذاتی من هم قدرت اینو نداره که راضیم کنه اینا رو بخورم!

پ ن 2 : کاش همه ی سوغاتی هات همین چندتا خوردنی بود!همه چیزو که نمیشه عیان کرد!

پ ن 3 : پیشنهاد میشه هنگام خوندن این نوشته آهنگ سوغاتی از هایده رو هم گوش بدید :

قشنگ ترین سوغاتیه دیدن و بوییدن تو . . .

ای که تویی همه کسم . . .